Pogledaj kroz prozor

U trenutku kada je novostvoreni Nepoznatipisac spreman da napiše priču o Kragujevcu i Nepoznatom, ispostavlja se da njegov junak nije Kragujevčanin već neko ko taj grad povremeno posećuje, i čija se pozicija bitnije ne razlikuje od one koju imaju japanski turisti koji dolaze u Memfis. Nepoznati je bio tek nešto više od slučajnog turiste na ulicama Kragujevca što je od Nepoznatogpisca zahtevalo da razvije određenu strategiju kako bi relativizovao fizičku izmeštenost svog junaka iz šumadijskog grada.
Prostorne koordinate (geografska širina i dužina) koje očitava Nepoznatipisac (mada bi bilo jednostavnije da pogleda kroz prozor) i u kojima zatiče Nepoznatog (i sebe, naravno) pokazuju vrednosti za grad - Beograd. Umesto u šumadijskom gradu, priča počinje sto četrdeset kilometara severnije, na beogradskoj periferiji. Naravno, to neće, niti može, biti još jedna priča o srpskoj prestonici: Beograd ima svoje pisce i junake! Toliko priča je o njemu ispričano (ili napisano), snimljeno filmova, komponovano i otpevano pesama: Beograde, Beograde, na ušću dveju reka ispod Avale... April u Beogradu, jedno prošlo doba... (Nepoznatompiscu je najdraža Pod sjajem zvezda. Šimpa je to majstorski uradio!)
Dok piše, Nepoznatipisac zeva od dosade. Potom ustaje, odlazi do ostave, iz frižidera vadi krišku limuna, i nekoliko kapi limunovog soka cedi na jezik. Osvežen, vraća se za sto, i nastavlja da piše povest o Nepoznatom.
Odabrani, fokusirani dan za početak priče (ili dan kada je Nepoznatipisac uzeo olovku u ruku, otvorio prvu svesku koja mu se našla pri ruci, i počeo da beleži događaje) jeste januarski. (Ne smemo zaboraviti: i dan rođenja, nastanka, Nepoznatogpisca!) Godina jeste jedna od onih na početku XXI veka. Počinjao je novi vek, novi milenijum, u Srbiji su se upravo dogodile krupne političke promene. Promene od dalekosežnog značaja za Srbiju, i njene stanovnike. Međutim, Nepoznatipisac zna da njegov junak mnogo više pripada veku koji je okončan, i da u novom ne može previše da očekuje. Dvadeset i prvi vek će pripadati Nepoznatompiscu i sličnim kreaturama.
Nedelja je, prepodnevni sati. Na TV-u ništa zanimljivo: emisija za poljoprivrednike, Dozvolite da se obratimo... Žikina šarenica... Kablovska televizija i njene čari su još uvek bliska budućnost.
U tom ambijentu, Nepoznatipisac zapaža još jednu osobu. Skoro se sudara sa njom na putu do frižidera: supruga Nepoznatog je došla iz prodavnice, i u kuhinji priprema nedeljni ručak. Nepoznati sedi za računarom, konektuje se na Internet, otvara Explorer, u Google ukucava reč kragujevac, i čeka koje će linkove pretraživač da ponudi. Potom polazi tragom jednog od njih vođen željom da sazna nešto novo, do tada nepoznato, o Kragujevcu.